Dieren - reis Zuid-Afrika Namibië 2024
Een overzicht met dieren die we mogelijk gaan zien op onze reis.
Leeuw - Lion
Leeuwen zijn de enige katten die in een sociaal verband leven. Een troep bestaat voornamelijk uit vrouwtjes die allemaal familie van elkaar zijn, samen met hun welpen en één of enkele mannetjes. Een troep leeuwen in Zuid-Afrika kunnen uit ongeveer 20 dieren bestaan. De mannetjes blijven een aantal jaren bij de troep, totdat sterke mannetjes de troep overnemen. Als een nieuwe mannetjesleeuw de troep overneemt, zal hij alle welpen die jonger zijn dan één jaar doden.
Leeuwen zijn voornamelijk nachtdieren en rusten ongeveer 20 uur per dag. Het grootste deel van hun activiteiten vindt plaats in de nachten. Ze kunnen brullen, wat voornamelijk 's nachts gebeurt, en het geluid kan gehoord worden tot op 7 km afstand.
Leeuwen jagen gezamenlijk in een troep, waarbij de vrouwtjes het meeste werk verrichten. Tijdens de jacht kunnen leeuwen 100 meter rennen in slechts 6 seconden. Bij het eten krijgen de mannetjes als eerste hun deel.
De welpen worden onderontwikkeld geboren om de moeders niet te lang met een dikke buik rond te laten lopen. De moeder houdt haar jongen zo’n 6 weken verborgen voordat ze zich bij de rest van de troep in Zuid-Afrika voegen.
Etosha en Okonjima
〰️
Etosha en Okonjima 〰️
Witte neushoorn - White rhino
In zuidelijk Afrika komen zowel de witte neushoorn als de zwarte neushoorn voor, maar de kans om een witte neushoorn te spotten is veel groter.
Een volwassen witte neushoorn weegt zo’n 1600 kg (koe) tot 2400 kg (stier). Ze eten het liefst jong en kort gras. Bij voorkeur drinken ze elke dag en ze kunnen tot 4 dagen zonder water. Ze gebruiken ongeveer de helft van een dag, zo'n 12 uur, om te eten en zijn zowel overdag als ’s nachts actief.
De hoorns van deze bijzondere dieren bestaan uit keratine, hetzelfde materiaal als onze vingernagels, en groeien jaarlijks gemiddeld 2 tot 6 centimeter. Er is zelfs een hoorn gemeten van 1,58 meter! De hoorns zijn voornamelijk bedoeld voor verdediging en bescherming.
Neushoorns hebben slecht zicht, maar kunnen daarentegen goed horen en ruiken. Als ze rennen, kunnen ze snelheden tot wel 40 km/uur halen. Bij gevaar rent een kalf altijd voor de moeder uit.
Neushoorns genieten vaak van een modderbad, omdat het helpt tegen insectenbeten en dient als zonnebrand. Wanneer de modder opdroogt, vormt zich een beschermende laag die de neushoorn afschraapt tegen een boom of rots.
Vrouwelijke neushoorns leven meestal in kleine groepen met andere vrouwtjes en kalveren, terwijl mannelijke neushoorns alleen leven. Deze Zuid-Afrikaanse dieren zijn territoriaal ingesteld.
Witte neushoorns zijn grazers en hebben brede lippen. Witte neushoorns zijn groter dan zwarte neushoorns en hebben een zwaardere kop die lager op hun schouders zit. Bovendien hebben witte neushoorns een prominente 'bult' op hun schouders, die zwarte neushoorns niet hebben.
De naam ‘white rhino’ is eigenlijk een spraakverwarring en komt van het Afrikaanse ‘wijd’, van wijdlip renoster.
Etosha en Okonjima
〰️
Etosha en Okonjima 〰️
Zwarte neushoorn - Black rhino
Zwarte neushoorns zijn browsers, ze geven de voorkeur aan het eten van bladeren met hun hoekige lippen. Ze zijn kleiner dan witte neushoorns (tot 1.60 m) en wegen 400 a 1000 kilo. Hun kop staat anders en hoger op hun schouders, waardoor ze de prominente 'bult' op hun schouders niet nodig hebben die kenmerkend is voor de witte neushoorn.
De oren zijn kleiner en ronder.
De zwarte neushoorn is helaas een van de meest bedreigde dieren van Afrika.
Bij gevaar rent het jong achter de moeder aan die zich een weg baant door het struikgewas. Ze leven in bebost gebied waar ze eten en zich goed kunnen verstoppen.
Het spoor van een zwarte neushoorn is 24 cm lang en daarmee 6 cm kleiner dan dat van een witte.
Etosha
〰️
Etosha 〰️
Olifant - Elephant
Bij het spotten van dieren in Zuid-Afrika denken veel mensen meteen aan olifanten. En dat is niet zo gek, want olifanten behoren tot ‘The Big 5’, een lijst met de 5 machtigste dieren die je tijdens een safari kunt tegenkomen.
Olifanten zijn zeer sociale dieren en leven in kuddes. Een kudde bestaat uit vrouwen die familie van elkaar zijn en hun nakomelingen. De oudste vrouw, de matriarch, leidt de kudde. Jonge mannen verlaten de kudde als ze 12 tot 14 jaar oud zijn. Mannen leven alleen of in kleine groepen.
Olifanten zijn bepalend voor het landschap waarin ze leven. Dit komt door de grote hoeveelheid voedsel, tot zo’n 300 kg per dag, die ze eten. Daarvan poepen ze 155 kg weer uit. Daarnaast drinken ze zo’n 100 tot 160 liter water per dag. De schouderhoogte van een olifant is 2,5 m (koe) tot 3 m (stier) met een gewicht van 4000 kg (koe) tot 6500 kg (stier).
Olifanten maken veel geluiden. Zo kunnen ze trompetteren en maken ze diep rommelende geluiden. Ook maken ze infrasone geluiden die onhoorbaar zijn voor de mensen en tot 12 km ver kunnen dragen.
De slurf van een olifant bestaat uit 50.000 tot 100.000 spieren. Ze kunnen ermee ademen, water mee opzuigen of zichzelf een stofbad geven.
De enorme oren van een olifant (tot 2 bij 1,2 m) hebben een belangrijke functie bij de controle over de lichaamstemperatuur. Als het heet is wordt al het bloed van een olifant in 12 minuten door de oren gepompt. Door oren te bewegen en/of ze nat te maken wordt zo de olifant gekoeld. Aan de oren valt (mede) de stemming van een olifant af te leiden.
De slagtanden van deze machtige Zuid-Afrikaanse dieren zijn boventanden die levenslang blijven doorgroeien. Het zijn verdedigingswapens en gereedschap. Er is een slagtand gevonden van 3,55 m en 64,3 kg.
Tussen Swakopmund en Etosha, Etosha
〰️
Tussen Swakopmund en Etosha, Etosha 〰️
Luipaard - Leopard
Net als de olifant, de neushoorn, de buffel en de leeuw, behoort het luipaard tot The Big 5 van Afrika. Een luipaard leeft solitair, m.u.v. een moeder met haar jonge welpen. Vanaf ongeveer 18 maanden moeten jonge luipaarden op eigen benen gaan staan.
Een luipaard beheert een territorium van 5 km² tot wel 100 km². In een territorium leeft 1 mannetje of 1 vrouwtje. De territoria van mannetjes zijn groter dan die van vrouwtjes.
Luipaarden zijn in staat om prooien van hun eigen gewicht mee te slepen en nemen hun gedode prooi vaak mee een boom in om deze te beschermen tegen andere roofdieren, zoals leeuwen of hyena's.
Luipaarden zijn meesters in het benaderen van hun prooi, soms tot op 5 meter afstand. Als een moeder luipaard met welpen jaagt, zal ze de welpen verstoppen. Vanaf de leeftijd van 9 maanden mogen de welpen mee op jacht.
De vacht van een luipaard heeft een karakteristiek stippenpatroon dat meestal gevormd wordt door rozetten. Elk luipaard heeft een uniek patroon. In tegenstelling tot luipaarden, hebben cheeta's stippen maar geen rozetten.
Etosha en Okonjima
〰️
Etosha en Okonjima 〰️
Impala - Impala
De impala is de meest voorkomende antilope in het laagveld. Het zijn browsers en grazers en ze leven binnen 5 km van een waterbron. Alleen mannetjes hebben hoorns, en de schouderhoogte is 0,9 m.
Deze dieren zijn gesteld op hun hygiëne en hun vacht. Ze spenderen veel tijd aan het verzorgen van hun vacht, en hebben een aangepast gebit om vuil en parasieten te verwijderen. Twee impala’s verzorgen elkaar door dit bij elkaar te doen, op de plekken die voor hen zelf onbereikbaar zijn. Ook laten ze oxpeckers toe om parasieten te verwijderen.
Impala’s leven in Zuid-Afrika in grote kuddes van vrouwtjes en jongen. Mannetjes zijn alleen bij de kudde in de bronsttijd, daarbuiten leven ze apart in kleine groepen. Meestal leven kuddes impala’s samen met groepen bavianen en/of warthogs. Zo blijven ze beter op hun hoede voor roofdieren.
Impala’s zijn zeer atletisch, ze kunnen tot 3m hoog en 12m verspringen. Op hun achterste hebben ze 3 zwarte strepen die dienen als ‘volg-mij’ teken als ze op de vlucht zijn.
In Namibie leeft een ondersoort van de impala die alleen daar voorkomt: de black-faced impala.
De soort heeft zich volkomen onafhankelijk ontwikkeld. Rond 1960 waren er helaas maar een paar honderd over door o.a. droogte en stroperij. Toen zijn 266 dieren overgeplaatst naar Etosha. Dat is een succes geworden. Er zijn er nu meer dan 3000 waarvan de helft leeft in Etosha.
In Etosha kun je zo een zeldzame diersoort tegengekomen die bijv. in Kruger als heel gewoon wordt gezien.
Hoe anders is de black-faced impala? Een grote zwarte vlek midden op de kop. De vacht is duidelijk donker bruin. Ze zijn groter dan de gewone impala net een schouderhoogte van 90cm en wegen 50 kg.
Etosha en Okonjima
〰️
Etosha en Okonjima 〰️
Kudu - Kudu
De kudu is de op één na grootste antilope van zuidelijk Afrika met een schouderhoogte van 1,4 m en een gewicht van 250 kg. Net als de Impala is het een echte browser.
De mannen hebben de meest opvallende hoorns van alle antilopen met een lengte tot 1,7 m. Vrouwen hebben geen hoorns. Daarnaast hebben deze dieren erg kleine hoeven voor hun lichaamsgrootte.
Mannetjes vechten zelden met elkaar; in plaats daarvan paraderen ze samen, en het meest indrukwekkende mannetje krijgt het recht om te paren.
De kalveren hebben een lig-periode nadat ze zijn geboren. Ze worden verstopt in het lange gras tot ze 1 tot 3 maanden oud zijn en ze zich bij de kudde kunnen voegen. In deze periode hebben de kalveren nog geen lichaamsgeur.
Bij gevaar vluchten kudu’s de dichte bossages in. Hun vacht met strepen en de tekeningen op hun kop zorgen daar voor de beste camouflage.
Etosha en Okonjima
〰️
Etosha en Okonjima 〰️
Giraf - Giraf
De kans is groot dat jij tijdens jouw safari-avontuur kuddes giraffen zult tegenkomen.
Mannelijke giraffen kunnen een hoogte bereiken van maximaal 6 meter en een gewicht van 1400 kg, terwijl vrouwtjes iets kleiner zijn met een hoogte van ongeveer 5 meter en een gewicht van 950 kg.
Vrouwen en mannen eten in verschillende zones op verschillende hoogtes, waardoor er geen competitie is voor voedsel.
Alle giraffen hebben hoorns, waarbij die van de vrouwen pluiziger zijn en die van de mannen juist kaal aan de bovenkant.
De lippen van giraffes zijn zo gevormd dat ze blaadjes van een tak vol doorns af kunnen halen. De wimpers zijn extra lang om ze te beschermen bij het eten. Met hun lange, rubberachtige tong zijn giraffen in staat om in één keer een hele tak van de blaadjes te ontdoen.
Mannetjes hebben meestal een donkerdere vacht dan vrouwtjes, en naarmate ze ouder worden, worden de donkere vlekken op hun vacht nog donkerder.
Giraffen drinken eens per 2 à 3 dagen. Om te kunnen drinken is er een ingenieus systeem van kleppen en haarvaten dat voorkomt dat bij het buigen er teveel bloed naar de hersenen stroomt.
Een pasgeboren giraffe weegt 100 kg en kan binnen 15 minuten staan.
Als giraffen lopen, dan bewegen ze de beide poten aan 1 kant tegelijkertijd en daarna de 2 aan de andere kant.
Etosha en Okonjima
〰️
Etosha en Okonjima 〰️
Burchell zebra - Burchell's Zebra
De algemeen voorkomende zebra is de Burchell zebra.
Elke zebra heeft zijn/haar eigen unieke strepenpatroon. De burchell zebra heeft schaduwstrepen. De strepen van deze dieren dienen waarschijnlijk niet als camouflage. Een theorie stelt dat wanneer een kudde op hol slaat, een individuele zebra door roofdieren niet of moeilijk te onderscheiden is, waardoor het veiliger is.
Zebra’s zijn grazers en zijn niet selectief qua voedsel. Ze zijn wel kieskeurig wat water betreft, dat moet schoon zijn.
Zebra’s hebben moeite om het voedsel goed te verteren. Daar ontstaat veel gas, waardoor hun buiken altijd dik zijn en ze er ‘gezond’ uit zien. Of een zebra echt gezond is, kun je zien aan de manen in hun nek. Als deze rechtop staan, is het goed.
Zebra’s kennen harems waarbij een hengst zijn harem fanatiek verdedigt, vaak met zware gevechten. Als het een hengst lukt om een merrie te bevruchten, hoort ze voortaan bij zijn harem.
Zebra’s slapen veel, overdag doen ze dat staand en ’s nachts liggen ze ongeveer 7 uur. Daarnaast houden deze dieren van een stofbad.
Etosha en Okonjima
〰️
Etosha en Okonjima 〰️
Koritrap - Kori bustard
De koritrap is een grote vliegende vogel uit de familie van trappen. Met een gewicht van 11 tot 19 kilogram is het de zwaarste vogel die kan vliegen. De koritrap kan 120 centimeter lang worden. Beide geslachten hebben een gelijk verenkleed.
Ze voeden zich met insecten en andere kleine dieren, maar ook plantaardig materiaal als zaden en gras. Het is een grondvogel, die niet graag vliegt, alleen in uiterste nood zullen ze dit doen. Deze vogels bevinden zich meestal in de nabijheid van hoefdieren, waar ze jagen op insecten, die door de kudde worden opgeschrikt.
De koritrap heeft een groot verspreidingsgebied en daardoor is de kans op uitsterven gering. De grootte van de populatie is niet gekwantificeerd, maar gaat achteruit. Echter, het tempo van achteruitgang ligt onder de 30% in tien jaar (minder dan 3,5% per jaar). Om deze redenen staat deze trap als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.
Etosha en Okonjima
〰️
Etosha en Okonjima 〰️
Springbok - Springbok
De Springbok is het nationale dier van Zuid-Afrika en het is de enige gazelle in zuidelijk Afrika. Zowel mannen als vrouwen hebben hoorns. Ze leven in de drogere gebieden.
Ze kennen geen vaste tijd voor de bronst. Er kunnen 2 keer per jaar lammetjes worden geboren afhankelijk van het beschikbare voedsel. Drie weken na hun geboorte kunnen lammetjes met de kudde meelopen.
Springbokken leven in gemixte kuddes, met uitzondering van mannen die hun eigen territorium hebben gevormd.
Springbokken staan bekend om hun 'pronking'. Ze springen dan snel op en neer alsof ze op een trampoline springen, en halen hoogtes tot 3 meter. Ze doen dit o.a. als roofdieren in de buurt zijn om de aandacht af te leiden.
Ze kunnen hun witte haren langs de ruggengraat rechtop laten staan om meer zonlicht te reflecteren als het heet is.
Goegap, Etosha en Okonjima
〰️
Goegap, Etosha en Okonjima 〰️
Struisvogel - Ostrich
Struisvogels zijn de grootste en zwaarste levende vogels. Ze kunnen een lengte van 2,5 meter bereiken, een gewicht van 150 kilogram en wel 40 jaar oud worden.
Ze kunnen niet vliegen en rennen met een snelheid tot 70 km/uur.
De dominante vrouw van een groep legt haar 8 tot 10 eieren op een vlak en hol stuk grond. De andere vrouwen leggen hun eieren daaromheen tot een totaal van ongeveer 40. Ze worden niet allemaal uitgebroed omdat het niet past, een struisvogel op het nest dekt ongeveer 20 eieren af. Door deze methode maken de eieren van de dominante vrouw de meeste kans uit te komen.
Overdag zit een vrouw op het nest. Door haar bruine en gevlekte veren kan ze zich camoufleren. 's Nachts zit een man met zijn zwarte veren op het nest.
Struisvogels eten stenen die in hun maag als maalstenen worden gebruikt om voedsel te verwerken.
Etosha en Okonjima
〰️
Etosha en Okonjima 〰️
Gemsbok - Oryx
Gemsbokken leven in drogere gebieden en hebben weinig water nodig. Ze hebben een groot uithoudingsvermogen en zijn in staat om grote afstanden af te leggen op zoek naar voedsel.
De mond, tanden en kaken zijn zo gevormd dat ze ruw woestijngras kunnen eten. Ook deze dieren zijn browsers, en halen hun voedsel uit de grond zoals bollen, knollen en wortels.
Gemsbokken trekken rond in kleine kuddes, waarbij de alfa-mannen een groot territorium hebben. De leiding van een kudde ligt meestal bij het hoogste vrouwtje in rang.
De hoorns van gemsbokken zijn dodelijke wapens voor roofdieren zoals leeuwen en hyena's. Gemsbokken moeten oppassen dat ze elkaar niet raken in een kudde, als ze gaan liggen houden ze daar rekening mee.
Gemsbokken kunnen hun lichaamstemperatuur op laten lopen tot een paar graden boven normaal. In hun kop hebben ze een systeem om bloed te koelen voordat het naar de hersenen stroomt.
Goegap, Etosha, Okonjima, Namibie onderweg
〰️
Goegap, Etosha, Okonjima, Namibie onderweg 〰️
Grijze zanghavik - Pale chanting Goshawk
A grote vaal grijze havik met een lange staart met oranjerode poten een grotendeels oranjerode snavel meteen donkergrijze punt.
De lengte is ongeveer 55 cm en de spanwijdte 110 cm. Een volwassen vogel heeft grijze rugveren en een wit achterwerk. De centrale staartveren hebben een zwarte tip en de buitenste staartveren zijn grijs/wit gestreept. De kop en bovenkant van de borst zijn vaal grijs. De rest van de borstveren zijn donkergrijs/wit gestreept.
Paren wonen op het thornveld, de steppe en de woestijn beneden 2000 m.
De grijze zanghavik heeft een sterke zangerige roep waar ze hun naam aan ontlenen.
De grijze zanghavik jaagt voornamelijk op verhoogde zitstokken zoals bomen en telefoonpalen, maar loopt ook op de grond op jacht naar een prooi. Het is een opportunistische roofvogel en eet een grote verscheidenheid aan prooien, waaronder kleine zoogdieren (bijv. hazen), hagedissen, vogels, grote insecten en aas.
Etosha en Okonjima
〰️
Etosha en Okonjima 〰️
Gevlekte hyena - Spotted Hyena
De spotted (gevlekte) hyena wordt gezien als de meest succesvolle carnivoor van Zuid-Afrika. Ze zijn zowel aaseters als jagers. Ze zijn het enige zoogdier dat botten kan eten.
De hyena’s vormen een eigen familie, ze staan dichter bij de katten dan bij de honden.
Hyena’s leven in clans en vrouwen zijn de baas. De vrouwelijke geslachtsdelen van deze diersoort zien eruit als de penis van het mannetje, wat opvallend is. Wanneer vrouwen van dezelfde clan elkaar ontmoeten, onderzoeken ze elkaars geslachtsdelen. Bovendien hebben deze vrouwtjes opvallend hoge niveaus van testosteron.
Hyena's kennen 14 verschillende geluiden, waarvan de bekendste de 'whoep' is waarmee ze naar elkaar roepen en die vooral 's nachts goed te horen is.
De schedel van een hyena is massief. Ze hebben een extreem sterk gebit en enorme losse kaken, waarmee ze ongeveer alles door kunnen bijten.
Een clan heeft een hol waar de jongen in wonen tot ze 14 à 18 maanden oud zijn. De volwassenen komen eigenlijk niet in het hol. Vrouwen gaan bij de ingang liggen om de jongen te zogen.
Hyena’s zijn de succesvolste jagers van Zuid-Afrika dankzij hun uithoudingsvermogen. Ze kunnen 2 km lang met 60 km/uur achter hun prooi aangaan. Daarnaast kunnen ze wel 30 km achter kuddes aanlopen, waarbij ze de zwakke en/of zieke dieren pakken. Ze sluipen niet, maar vallen een kudde aan, waarna blijkt welke prooi het zwakst is.
Etosha en Okonjima
〰️
Etosha en Okonjima 〰️
Neushoornvogel - Hornbill
De meest voorkomende neushoornvogels zijn de yellow-billed en red-billed hornbill. Deze dieren zijn opvallend vanwege hun grote snavels en hun komische gedrag.
Hornbills eten insecten, andere vogels, knaagdieren, hagedissen en bessen.
Ze leven in monogame paren.
Ze bouwen hun nest op een specifieke plaats, zo’n 4 meter boven de grond. Als de eieren zijn gelegd, wordt het nest dichtgemetseld met slechts een kleine opening. Het vrouwtje blijft in het nest. Het mannetje voert het vrouwtje en later de jongen. Halverwege de nestperiode komt het vrouwtje eruit en gaat zij helpen met het voeren. Uiteindelijk wordt het nest opengebroken en komt ook de jongen eruit. De jongen worden dan nog 3 weken gevoerd en moeten daarna hun eigen eten gaan zoeken.
Etosha en Okonjima
〰️
Etosha en Okonjima 〰️
Zadeljakhals - Blackbacked Jackal
Black-backed jackals leven in familiegroepen. De jongen blijven 2 jaar bij de groep om bij allerlei taken te assisteren, zoals het oppassen op de pups en het bewaken van het hol. Jackals zijn monogaam en vormen een paar voor het leven.
Jackals zijn omnivoren en passen hun dieet aan naar de omstandigheden. Ze eten veel knaagdieren, insecten en fruit. Ook houden ze de populaties van o.a. dassies onder controle. Het zijn brutale aaseters.
Het gehoor van deze dieren is erg goed. Ze kunnen op kilometers afstand horen dat een prooi gevangen is. Jackals ‘huilen’ luid om zo naar elkaar te roepen.
Jackals zijn kleine roofdieren met een schouderhoogte van 40 cm. Ze poepen op hoger gelegen plekken, zoals rotsen of boven op de poep van andere dieren, waardoor het lijkt alsof ze groter zijn.
Walvis Bay, Etosha en Okonjima
〰️
Walvis Bay, Etosha en Okonjima 〰️
Vorkstaart scharrelaar - Lilac breasted Roller
De vorkstaartscharrelaar is een soort scharrelaar die een lange gevorkte staart heeft. Hij komt voor in Afrika.
De vogel is 28 tot 30 cm lang, met volgroeide staartuiteinden is de vogel 8 cm langer. De vogel weegt 87 tot 137 g. Het is een slank soort scharrelaar met een lange, golvende staart.
De nominaat is wit op het voorhoofd en heeft een witte wenkbrauwstreep. De kruin en de nek zijn olijfgroen, de rug is warm bruin, de stuit en de vleugels zijn donkerblauw. De borst is lila. De rest van het verenkleed is ook blauw, maar in andere tinten.
Het leefgebied bestaat half open savannelandschap met verspreide bomen (acacia's) zoals in de nationale parken van Kenia en Tanzania, maar ook wel agrarisch landschap. Echter, de vogel mijdt de omgeving van menselijke nederzettingen.
De grootte van de populatie is niet gekwantificeerd. De vogel is plaatselijk talrijk en verder meestal algemeen. Om deze reden staat de vorkstaartscharrelaar als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.
Etosha en Okonjima
〰️
Etosha en Okonjima 〰️
Jachtluipaard - Cheetah
Cheeta’s (jachtluipaarden) zijn gespecialiseerd in snelheid. Het zijn de snelste dieren ter wereld, en kunnen een snelheid tot 112 km/uur bereiken. Deze snelheid houden ze echter maar een korte afstand vol.
De bouw van een cheeta is gericht op snelheid: lange poten, flexibele ruggengraat, grote longen en een lange staart die dient als roer.
Cheeta’s worden niet beschouwd als sociale katten, toch leven ze graag in familiegroepen. Denk daarbij aan een moeder met haar jongen of broers die een coalitie vormen.
Cheeta’s jagen overdag op kleinere prooien. Als een prooi gevangen is, dan moeten ze eerst uithijgen voordat ze kunnen eten. Ze zijn kansloos tegenover grote roofdieren en verliezen regelmatig hun gevangen prooi. Ze hebben grotere open gebieden nodig om te kunnen jagen.
Een cheeta is herkenbaar aan de 'tear marks' die vanuit de ogen langs de neus naar de mond lopen.
De jonkies blijven lang bij hun moeder, tot ze 18 maanden oud zijn. Daarna kan het nog lang duren voordat ze hun eigen territorium hebben gevestigd.
Etosha en Okonjima
〰️
Etosha en Okonjima 〰️
Zuidkaper - Southern right whale
De zuidkaper is een grote walvis met grote, brede borstvinnen en een grote, brede kop, die een kwart van zijn lichaam beslaat. Op de kop heeft de zuidkaper voor ieder individu unieke huidwoekeringen, aangroeisels, waarop zeepokken groeien. De rugvin ontbreekt. De borstvinnen zijn kort en breed. De zuidkaper is nauwelijks te onderscheiden van de overige noordkapers.
De zuidkaper wordt minstens 14 meter lang en ongeveer 60 ton zwaar. Vrouwtjes worden over het algemeen groter dan mannetjes. Mannetjes worden maximaal 15 meter, vrouwtjes 16,4 meter.
De zuidkaper leeft van kleine roeipootkreeftjes en dierlijk plankton die hij met de grote bek uit het water zeeft. Hij eet ook regelmatig volwassen krill.
Anders dan de meeste andere walvissen communiceert de zuidkaper meer met lichamelijk contact en houdingen dan met geluid. Zo maakt een zuidkaper aan een andere zuidkaper duidelijk dat deze ongewenst is door zich om te draaien, waardoor de staartvin naar de ongewenste gast wijst. De andere zuidkaper begrijpt dit signaal al van grote afstand en zal meestal ergens anders naartoe zwemmen. Tijdens de balts aaien en omhelzen het mannetje en het vrouwtje elkaar met de buikvinnen.
Bij het ademhalen richt de zuidkaper eerst zijn kop uit het water, waarbij de voor ieder individu specifieke huidwoekeringen goed te zien zijn.
Bij het ademhalen heft de zuidkaper zijn kop hoog boven het water uit. Als hij weer onderduikt blaast hij eerst een typische V-vormige spuitnevel uit, verdwijnt zijn kop onder water en is de gladde en brede rug te zien. Alvorens geheel onder water te verdwijnen heft hij meestal eerst zijn staartvin uit het water.
Hermanus, kust tussen Franskraal en Hermanus
〰️
Hermanus, kust tussen Franskraal en Hermanus 〰️
Stanleys kraanvogel - Blue Crane
Stanleys kraanvogel is 110 tot 120 cm lang en weegt 4,9 tot 5,3 kg. In vlucht heeft de vogel een spanwijdte van 1,8 tot 2,0 m. Deze kraanvogel is verder vaal lichtgrijs van kleur met een witte kruin, een roze snavel en met lange donkergrijze vleugelveren, die tot aan de grond komen. Het is de nationale vogel van Zuid-Afrika.
Stanleys kraanvogels leven zowel in waterrijke groene heuvels en dalen als op hoger gelegen vlakten. Stanleys kraanvogel foerageert door de grond af te zoeken naar zaden van grassen, wortels maar ook naar kleine dieren als sprinkhanen, wormen, krabben, kikkers en reptielen.[2]
Van de 15 soorten kraanvogels, is Stanleys kraanvogel de minst wijdverbreide van allemaal. In de laatste twintig jaar is Stanleys kraanvogel grotendeels verdwenen uit de Oost-Kaap, Lesotho, en Swaziland. De aantallen in de noordelijke provincies Free State, KwaZulu-Natal, Limpopo, Gauteng, Mpumalanga en NorthWest zijn afgenomen met 90%. Het grootste deel van de overgebleven populatie bevindt zich in oostelijk en zuidelijk Zuid-Afrika, met een kleine aparte groep in de Etosha Pan.
e vogel staat als kwetsbaar op de Rode Lijst van de IUCN.De belangrijkste oorzaak van de plotselinge terugval van het aantal is de toename van de menselijke bevolking.
Etosha, tussen Franskraal en Cape Town
〰️
Etosha, tussen Franskraal en Cape Town 〰️
Botswana trap - Northern black korhaan
De botswanatrap is een vogel uit de familie van de trappen. De vogel werd in 1831 door de Schotse vogelkundige Andrew Smith geldig beschreven. Deze trap komt voor in zuidelijk Afrika.
De vogel is gemiddeld 50 cm lang en weegt 700 gram. Deze trap lijkt sterk op de zwarte trap, maar heeft meer wit op de vleugels dat vooral in vlucht goed te zien is. Het vrouwtje is meer bruin gekleurd dan het mannetje en heeft meer spikkels op buik, borst en nek.
De leefgebieden liggen in savanne, terreinen met struikgewas en droge graslanden.
De botswanatrap heeft een groot verspreidingsgebied en daardoor is de kans op de status kwetsbaar (voor uitsterven) gering. De grootte van de wereldpopulatie is niet gekwantificeerd. De soort is nergens binnen het verspreidingsgebied schaars of zeldzaam. Om deze redenen staat de vogel als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.
Etosha en Okonjima
〰️
Etosha en Okonjima 〰️
Blauwe Gnoe - Blue Wildebeest
De mannetjes en vrouwtjes van de Blauwe gnoe zijn lastig te onderscheiden, aangezien ze allebei hoorns hebben. De hoorns van de mannen zijn breder en steken verder uit naar de zijkant, voorbij de oren. Vrouwen zijn meestal bruiner van kleur.
Blue wildebeests (blauwe gnoes) zijn traditioneel migrerend. Ze zijn voortdurend op zoek naar goede weidegronden en voldoende water. Als er voldoende voedsel en water is, kunnen ze langer op dezelfde plek blijven in een territorium.
De lichaamsbouw van deze dieren is gemaakt om lang te kunnen galopperen over grote afstanden, dankzij hun hoge schouders en lange voorpoten.
Een kalf kan binnen enkele minuten na de geboorte staan, rennen binnen 5 minuten en na 1 dag al met de kudde meegaan.
Wildebeesten moeten elke dag drinken en zijn dus altijd in de buurt van water te vinden. Het zijn grazers en ze eten op de koelere momenten van de dag. Ze prefereren gras van max 15 cm lang.
Etosha en Okonjima
〰️
Etosha en Okonjima 〰️
Kaapse grondeekhoorn - Ground Squirrel
De rugvacht van deze eekhoorn is bruinroze, met op de flanken een witte streep. De buik, snuit en poten zijn eveneens wit. De grote ogen zijn witomrand. De staart heeft zwarte banden aan de top en bij de voet.
De lichaamslengte bedraagt 20 tot 30 cm, de staartlengte 18 tot 26 cm en het gewicht 575 gram.
Hun voedsel bestaat uit zaden, bollen en wortels, maar ook insecten en vogeleieren staan op hun menu. Deze dieren leven in groepsverband in groepen van 6 tot 10 dieren, soms wel 30.
De soort komt voor in droge savanne en subtropisch of tropisch droog struikland in Botswana, Lesotho, Namibië, Zimbabwe en Zuid-Afrika.
Etosha en Okonjima
〰️
Etosha en Okonjima 〰️
Secretarisvogel - Secretary Bird
De secretarisvogel is een roofvogel. De secretarisvogel werd waarschijnlijk vernoemd naar zijn sierveren op de kop. Veren werden vroeger door de klerken als schrijfpen gebruikt. Een recentere hypothese is dat de naam afgeleid is van het Arabische saqr-et-tair, 'jachtvogel'.
De secretarisvogel heeft krachtige, lange poten, een ruitvormige staart, een lange kuif van zwarte veren en een oranje gelaat. Het verenkleed is grijs met zwarte slagpennen. Van top tot teen meet de secretarisvogel tussen de 130 en 140 cm, het gewicht bedraagt 2,5 tot 4,5 kg en de spanwijdte is ongeveer 2 meter.
Slangen (die hij in zijn geheel inslikt), kleine zoogdieren, andere vogels en reptielen vormen een belangrijke voedselbron van deze vogel. Hij eet ook sprinkhanen, enkel wanneer er weinig ander voedsel beschikbaar is.
De vogel kan maar met moeite vliegen, maar het vliegen blijft evolutionair noodzakelijk vanwege de vele roofdieren in het leefgebied van de vogel. De secretarisvogel vangt zijn prooi door deze met zijn lange poten dood te trappen.
De secretarisvogel nestelt in de kruin van een boom, 3-7 meter boven de grond. Hij kiest daarvoor een boom uit waarvan de stam omringd is door dicht struikgewas. Het vrouwtje legt 2-3 eieren met rode vlekjes, die ze zelf bebroedt. Het mannetje brengt haar voedsel. De ouders zorgen samen voor de kuikens. Na 65-85 dagen kunnen de jonge vogels vliegen.
Dit dier leeft op de savannes van Afrika ten zuiden van de Sahara.
De secretarisvogel heeft weliswaar een groot verspreidingsgebied binnen Afrika, maar toch is er de kans op uitsterven aanwezig. De leefgebieden worden aangetast door het veelvuldig afbranden van graslandvegetaties en andere vormen van intensiever agrarisch gebruik van natuurlijke droge graslanden.
Etosha
〰️
Etosha 〰️
Hartenbeest - Red hartebeest
Het hartenbeest is roodkleurige antilope. Een kudde bestaat uit een dominante man met een aantal vrouwen, wat mannen die lager in rang staan en kleintjes. Ze leven in een territorium.
De dominante mannen strijden in zware gevechten om de territoria.
Ze zijn zowel grazer als browser. Ze drinken water als het beschikbaar is. In droge gebieden kunnen ze vocht halen uit knollen en vruchten.
Kalfjes worden in afzondering geboren en de moeders beschermen ze 2 weken lang o.a. door de urine en poep van de kleintjes op op te eten. Zo blijven de kleintjes geurvrij.
Als ze roofdieren zien, dan laten ze dat weten door in galop hun fitheid te tonen.
Goegap, Etosha en Okonjima
〰️
Goegap, Etosha en Okonjima 〰️
Steenbok - Steenbok
De steenbok is een kleine antilope, van slechts 11 kilo en 52 cm schouderhoogte.
Steenbokken leven solitair in een klein territorium, behalve wanneer een moeder met haar jong is of als een man een vrouwtje het hof maakt.
Ze hebben een gevarieerd dieet en graven vaak naar wortels en bollen. Ze zijn goed aangepast aan droge omstandigheden en hebben weinig water nodig.
Steenbokken zijn wit van onderen. Als ze wegrennen dan volgt een roofdier de 'witte' prooi. Wanneer een steenbok plotseling stopt, kan het zijn dat zijn achtervolger de weg en de prooi kwijt is.
Goegap, Etosha en Okonjima
〰️
Goegap, Etosha en Okonjima 〰️
Kaapse pelsrob - Cape Fur Seal
Langs de Atlantische kust zijn er zo'n 20 koloniën van Kaapse pelsrobben in Zuid-Afrika en Namibië.
Langs de zuidkust van Zuid-Afrika komen pelsrobben voor tot aan de havenstad Port Elizabeth.
In het vroege voorjaar komen de stieren aan land en verzamelen ze de wijfjes rond zich. Tussen de mannetjes vinden felle gevechten om de wijfjes plaats. In oktober wordt er gepaard en in november en december worden de jongen geboren.
Veel jonge robben komen vroeg om het leven. Ze worden doodgedrukt in de menigte, raken hun moeder kwijt, of worden gedood door roofdieren zoals hyena's en jakhalzen.
Ze voeden zich met vis (70%) en inktvis (20%). De koude Benguela golfstroom langs de Atlantische kust van Zuid-Afrika en Namibië is rijk aan voedsel voor de robben.
Walvis Bay, Hermanus, kust Cape Town
〰️
Walvis Bay, Hermanus, kust Cape Town 〰️
Roze pelikaan - Great white pelican
Een volwassen vogel heeft een wit kleed, vaak met een oranjeroze zweem (voornamelijk in het broedseizoen). De voorborst is geel. De slagpennen zijn bij volwassen dieren zwart, en in de vlucht goed zichtbaar, waarbij ze contrasteren met de witte veren op de voorzijde. Bij juveniele roze pelikanen is de mantel bruin met grijs, en de onderzijde asgrauw. Ze worden witter naarmate ze ouder worden.
Hij is ongeveer 140 tot 178 cm lang en 9 tot 11 kg zwaar. De spanwijdte is 270 tot 360 cm. Vrouwtjes zijn kleiner dan mannetjes. De snavel is 29 tot 47 cm lang.
De roze pelikaan leeft in grote kolonies. Het is een zeer sociale soort, die altijd het gezelschap van soortgenoten opzoekt. Een eenzame pelikaan is meestal een ziek of verdwaald dier. In Afrika kan een zwerm uit enkele duizenden dieren bestaan, vooral in de winter, als zwermen uit Europa zich vermengen met de Afrikaanse dieren. In Afrika wordt hij meestal vergezeld door andere watervogels als maraboes, aalscholvers en flamingo's. De zwerm kent geen rangorde, maar oudere dieren krijgen wel de beste prooien, mede omdat ze het meeste ervaring hebben met het vangen van prooien.
De roze pelikaan eet voornamelijk vis, zowel kleine als grote. In Afrika jaagt hij voornamelijk op tilapia's en andere cichliden. Hij kan een vis van 1,85 kg in zijn geheel doorslikken, en eet 900 tot 1200 gram per dag.
Walvis Bay
〰️
Walvis Bay 〰️
Aardvarken - Aardvark
Het aardvarken is een stevig dier met korte poten en een lange snuit. Het heeft een dikke huid die spaarzaam behaard is met borstelharen. Jongere dieren zijn over het algemeen kaler en rimpeliger. De huid is gelig of bruinig grijs van kleur, maar vaak donkerder door het wroeten in de aarde. De kop loopt uit in een spitse, varkensachtige snuit met een kleine bek. Deze snuit is rond, zacht en beweeglijk. Langs de neusgaten zit dicht haar. In de bek heeft het een lange tong.
De oren zijn groot en puntig, als die van een ezel. De korte, sterke poten hebben grote klauwen, die hij gebruikt om te graven en als wapen tegen vijanden. De staart is lang, dik en stevig. De staartpunt en de zijkanten van het gezicht van wijfjes zijn meestal wit of bleker van kleur, en donkerder bij mannetjes. Het dier is ongeveer 1,6 m lang, 58 tot 66 cm hoog en 40 tot 82 kg zwaar. De staart is 44 tot 63 cm lang.
Het heeft een uitstekende reuk- en goede gehoorzin, maar het zichtvermogen is vrij slecht ontwikkeld. Op de snuit zitten kleine vlezige tentakeltjes, die dienen als tastorgaan.
Een aardvarken is een schuw, solitair nachtdier. Soms laat het zich ook overdag zien. Doordat het zich overdag diep onder de grond verstopt, is weinig over dit dier bekend. Omdat de ideale grond om een hol in te graven op enige afstand kan liggen van gebieden met veel termietennesten, moet een aardvarken soms op een nacht grote afstanden afleggen, tot zo'n 30 km.
De dag brengt het aardvarken door in een diep, zelfgegraven ondergronds hol dat meer dan zes meter diep kan zijn.
Het aardvarken gaat 's nachts, een uur of twee na zonsondergang, op zoek naar termieten en mieren. Deze vindt het met behulp van zijn reuk- en gehoorzin. Wanneer het een termietenheuvel gevonden heeft, maakt het met zijn klauwen een klein gaatje in de heuvel. Daarna steekt hij zijn plakkerige tong, die zo'n halve meter lang is, in de heuvel en haalt zo een reeks termieten naar binnen. Het kauwt nauwelijks op zijn voedsel en insecten worden pas vermalen in de gespierde maag.
Goegap, Etosha en Okonjima
〰️
Goegap, Etosha en Okonjima 〰️
Eland - Eland
De eland is de grootste antilope in zuidelijk Afrika, met een gewicht tot 840 kg en een schouderhoogte van 1m70. Elanden zijn zeer atletisch, ze kunnen uit stand over een hek van 2 meter hoog springen.
Ze zijn nomadisch en zijn altijd op zoek naar de beste voedselbron, soms in grote groepen van honderden dieren.
Oudere mannen hebben een extreem dikke nek en een enorme 'onderkin'. Als het erop aankomt, kunnen mannen in gevecht raken om een vrouw, waarbij 1 van de twee gewond raakt of zelfs dood gaat. Dit gebeurt alleen als de 2 mannen even groot en zwaar zijn. Als er wel een duidelijk verschil is, dan geeft de mindere toe en komt het niet tot een gevecht.
Elanden lopen heel snel als ze in hun normale pas lopen, dat is niet bij te houden door de mens.
Elanden maken zichzelf schoon en helpen elkaar bij het verwijderen van insecten e.d. Ze worden regelmatig bezocht door koereigers of andere vogels om mee te helpen met het verwijderen van de ongewenste bezoekers.
Deze antilopen hebben relatief weinig te vrezen van roofdieren, alleen hun jongen zijn een mogelijke prooi voor hyena's, leeuwen en luipaarden.
Goegap, Etosha en Okonjima
〰️
Goegap, Etosha en Okonjima 〰️
Roan antilope - Roan antelope
De roan is de op-1-na grootste antilope met een schouderhoogte van 1.50 m. Ze hebben een grotendeels bruingrijze vacht. Hun gezicht ziet er clownesk uit en is opvallend zwart-wit.
Zowel de mannen als de vrouwen hebben grote gebogen hoorns die ongeveer 75 cm lang worden.
Ze leven meestal in kleine kuddes onder leiding van een dominante stier. De stier heeft tot taak andere mannen weg te houden. De leidende koe kiest de beste plekken om te grazen en te rusten. Jonge mannetjes worden gedwongen de kudde te verlaten als ze 2 jaar oud zijn.
Roan zijn bijna volledige grazers, ze eten zelden iets anders dan gras.
Kalfjes worden geboren na een draagtijd van 280 dagen. Na ongeveer 2 tot 6 weken voegen moeder en kalf zich bij de kudde.
Etosha
〰️
Etosha 〰️
Savanne-arend Tawny Eagle
De savannearend heeft een lichaamslengte van ongeveer 62–72 centimeter en een spanwijdte van 165 tot 185 cm. Deze arend is nauw verwant aan de steppearend. De vogel is kleiner en wat meer gedrongen dan de steppearend. Herkenning van deze arend ten opzichte van steppearend en bastaardarend vergt veel kennis ervaring. Net als bij andere arendsoorten is deze vogel pas na minstens drie jaar volwassen en doorloopt verschillende stadia met ieder een eigen verenkleed.
DE vogel komt het hele jaar rond voor in zuidelijk Afrika. Ze kunnen in kleur variëren van donker bruin to licht beige. Het zijn succesvolle aaseters en stelen voedsel van andere roofvogels en ground hornbills. Ze zijn ook efficiënte jagers en vangen andere vogels in de vlucht.
Etosha en Okonjima
〰️
Etosha en Okonjima 〰️
Bruine hyena - Brown hyena
De bruine hyeana ziet er duidelijk anders uit dan de gevlekte hyena. Ze hebben een bruine langharige vacht en gestreepte poten.
De bruine hyena is een nachtdier. Overdag rust hij in een zelfgegraven hol (tot 150 centimeter diep), een natuurlijk hol tussen de rotsen of in het hol van een aardvark.
Hij eet voornamelijk aas, maar ook afgevallen vruchten. Soms maken ze actief jacht op kleine en middelgrote zoogdieren zoals de springhaas of jonge antilopen, kikkers en hagedissen. Langs de kust van Namibië zoeken ze naar dode jongen van de Kaapse pelsrob, aangespoelde walvissen en andere dode zeedieren. De bruine hyena eet per dag gemiddeld 2,8 kilogram.
De dieren foerageren alleen, omdat ze zelden voedsel vinden waar meer dan één hyena van kan leven. Bij grote karkassen houden zich zelden meer dan drie dieren op. Tijdens het foerageren kunnen ze afstanden afleggen van wel 54 kilometer.
Bruine hyena's kennen geen vaste sociale structuur. Ze leven solitair, in paren of in kleine, losse groepen, die kunnen bestaan uit zes tot vijftien dieren, en bestaan uit tot drie volwassen mannetjes en vijf volwassen vrouwtjes. Als de dieren oud genoeg zijn om op zichzelf te staan, kunnen ze bij de groep blijven of gaan rondzwerven.
Walvis Bay, Etosha en Okonjima
〰️
Walvis Bay, Etosha en Okonjima 〰️
Sabelantilope - Sable
De sabel is een grote en voornamelijk donker gekleurde antilope met enorme gebogen hoorns. Ze zijn vooral op zoek naar goed grasland, maar eten soms ook bladeren. Ze zijn zeer afhankelijk van water en hebben dagelijks water nodig.
De kuddes bestaan uit 20 vrouwen en jongen. In droge tijden vormen meerdere kuddes samen een grote kudde. De meest senior vrouw is de baas van de kudde. Vrouwtjes blijven meestal hun hele leven in de kudde waarin ze zijn geboren.
Mannen leven meestal alleen en bewaken een territorium. Ze vechten vaak zittend op hun knieën.
Aan het einde van het regenseizoen is en 2 maanden lange geboortegolf. De kalfjes verstoppen zich 3 weken in het hoge gras voordat ze zich bij de kudde voegen.
Sabels blijven een zekere tijd in hetzelfde gebied en plotseling vertrekken ze en reizen een grote afstand naar een ander gebied.
Etosha en Okonjima
〰️
Etosha en Okonjima 〰️
Kaaps schubdier - Cape pangolin
Het lichaam van het schubdier is bijna helemaal bedekt met schubben, die uit keratine bestaan en een stevig harnas vormen dat hem beschermt tegen aanvallen van roofdieren. Behalve schubben heeft het ook een klier vanachter die een misselijk makende vloeistof afscheidt.
De lichaamslengte bedraagt 40 tot 70 cm, de staartlengte 40 tot 50 cm en het gewicht 15 tot 18 kg.
Dit solitaire schubdier schuifelt langzaam door de Afrikaanse wildernis op zoek naar mieren en termieten, die hij oplikt met zijn kleverige tong nadat hij de kolonie opengescheurd heeft met zijn krachtige klauwen. Het schubdier is een nachtdier en gebruikt bij het jagen zijn staart om op zijn achterpoten te kunnen lopen. Overdag rust hij in zijn hol om hitte en gevaar te ontwijken. Het is weinig territoriaal.
Er si heel weinig bekend over de pangolin, pmdat deze moeilijk te bestuderen is. Het zijn solitaire dieren en ontmoeten allen soortgenoten om te paren. Ze wonen in grote holen, sommige daarvan zijn zo groot dat mensen erin kunnen kruipen en kunnen staan. Pangolins hebben een voorkeur om holen te gebruiken die door andere dieren zijn gegraven zoals de aardvark.
De twee grote bedreigingen voor de pangolin zijn verlies van leefgebied en illegale handel. De schubben zijn goed voor 20% van de handel in beschermde dieren. Ze worden van het lichaam af gekookt en gebruikt in traditionele medicijnen in China en Oost-Azië.
Etosha en Okonjima
〰️
Etosha en Okonjima 〰️
Damarasdikdik - Damara Dikdik
De dikdik is een kleine antilope soort. De naam komt van het geluid dat ze maken als ze gealarmeerd zijn. Dikdiks staan 30–40 cm hoog op hun poten en wegen 3–5 kg. Ze hebben een spitse snuit en een zachte vacht die van boven grijs of bruin is en van onder wit. Het haar op de kruin vormt een opstaand plukje dat soms gedeeltelijk de korte geringde horens van het mannetje verbergt
De dikdik is de hele dag actief, maar zoekt op het heetst van de dag de schaduw op. Ook 's nachts is hij actief, voornamelijk in nachten met een heldere volle maan. Hij foerageert voornamelijk 's morgens en 's avonds. De dikdik eet scheuten en bladeren van altijdgroene bomen en struiken, aangevuld met vruchten en grassen.
Ze leven in paartjes. Een dikdikpaartje verdedigt een stukje grondgebied fel tegen indringers, voornamelijk andere mannetjes. Bij gevaar maakt het mannetje een fluitend geluid, waarna het vrouwtje en jongen zich verschuilen in het struikgewas. Aan dit geluid heeft het dier zijn naam te danken.
Etosha en Okonjima
〰️
Etosha en Okonjima 〰️
Afrikaanse maraboe - Marabou Stork
Deze standvogel heeft een vrijwel kale, vuilroze kop met een hangende krop, een grote gelige snavel, zwarte vleugels en staart en een grijszwart en wit lijf. In tegenstelling tot andere ooievaars vliegen zij met ingetrokken hals. De naakte halszak is met lucht gevuld en verbonden met de neusholte. Ze hebben een vleugelspanwijdte van ongeveer 2,60 meter. De lichaamslengte bedraagt 120 tot 150 cm en het gewicht 5 tot 9 kg. Het is de grootste ooievaar.
Maraboes zijn grotendeels aaseters en worden vaak in gezelschap van gieren aangetroffen. Zij verkeren meestal in gezelschap van een paar soortgenoten, maar komen soms ook in grote groepen bijeen. Ze broeden in kolonies en bouwen hun omvangrijke nesten in grote bomen, vaak dicht bij de mensen in de dorpen. Maraboes eten allerlei soorten dieren, dood of levend. Zo eten ze bijvoorbeeld vissen, sprinkhanen, kikkers en muizen, maar ook krokodilleneieren en vogelkuikens.
Ze komen voor in een groot deel van Afrika, bezuiden van de Sahara en leven in verschillende typen landschap waaronder savanne, moerassen, oevers van meren en rivieren. Zelden in woestijnen of dicht bos, wel vaak in de buurt van vissersplaatsen en vuilnisbelten, of in de buurt van karkassen waar andere aaseters bezig zijn.
Etosha en Okonjima
〰️
Etosha en Okonjima 〰️
Mangoesten - Mongooses
Mangoesten zijn een familie van kleine roofdieren. Ze voeden zich met insecten, krabben, wormen, hagedissen en andere kleine beesten (soms ook eieren en fruit), maar ze zijn bekender omdat ze giftige slangen zoals de cobra kunnen doden. De lengte bedraagt tussen 30 en 120 cm.
Yellow mongoose - 50 cm, 0,55 kg.
Lichtbruin van kleur, staart met witte punt. De meest voorkomende mangoest in semi-droge gebieden. Leven in groepen van 8 tot 20 dieren. Fourageren ook alleen naar insecten. Slapen in ondergrondse burchten. Op de vlucht is de staart opgerold.
Slender Mongoose - 60 cm - 0,5 kg.
Lijkt op een wezel, bruinig van kleur, rode punt op de neus, staart met zwarte punt in de vorm van een kwast. Jaagt alleen, ook op grotere slangen. Op de vlucht is de staart recht naar achteren.
Banded mongoose - 60 cm, 1 a 2 kg.
Grijsbruin met duidelijke donkerbruine strepen een heel lange staart. Leeft in troepen van 30. Alle vrouwtjes krijgen jongen en kunnen elkaars jongen zogen. Maken voortdurend geluid tijdens het fourageren. Ze fourageren samen maar ieder dier zoekt voedsel voor zichzelf.
Etosha en Okonjima
〰️
Etosha en Okonjima 〰️
Gieren is een verzamelnaam voor aasetende roofvogels die een groot aantal kenmerken gemeen hebben.
Een kenmerkende eigenschap van de meeste gieren is hun gewoonte om zich met kadavers te voeden. De meeste soorten vallen zelden tot nooit hun prooi aan. Hun sterke maagsappen kunnen schadelijke bacteriën en virussen uitschakelen, waardoor gieren een belangrijke rol in het ecosysteem vervullen.
Meestal cirkelen gieren een tijd boven een gevonden kadaver alvorens te dalen. Ze hebben over het algemeen zwakke poten en vliegen dus zelden weg met aas in hun klauwen. Tijdens het voeden trekken gieren profijt van hun (vrijwel) kale kop. Deze is relatief makkelijk schoon te maken na het voeden.
Gieren - Vultures
White-backed vulture
Een volwassen witruggier is van kop tot staart gemeten gemiddeld 94 cm lang. De vleugelspanwijdte bedraagt gemiddeld 218 cm en zijn gewicht ligt tussen de 4,15 en 7,20 kilo.
De rug van de witruggier is in tegenstelling tot de naam doet vermoeden, niet wit maar donkergrijs. Voorts heeft hij een forse zwarte snavel, een kale, donkere kop en een lange, kale wittige hals met bruine spikkels. Zijn lijf is grotendeels bruin behalve de bovenkant van zijn romp en het bovenste deel van zijn poten die wit zijn. Ook zijn vleugels (hand- en armpennen) zijn bruin waarvan de vleugelpunten iets donkerder zijn getint, maar niet zwart.
Het is een aaseter (vooral dat van vee) die een voorkeur heeft voor de ingewanden omdat die zachter zijn. Hun grote vleugels stellen hen in staat langdurig in de lucht te blijven rondcirkelen. Daarbij maakt hij gebruik van thermiek. Broeden doen ze dikwijls in kolonies. Ze hebben scherpe ogen en kunnen een kadaver van grote hoogte waarnemen.
Lappet-faced vulture
De kop is naakt en heeft een rode tot oranje kleur. Het verenkleed is zwart met een grijze band aan de pennen. Mannetjes en vrouwtjes zijn te herkennen aan de kleur van hun ogen. Mannetjes hebben lichtere witte ogen, terwijl vrouwtjes eerder bruine ogen hebben. De vogel is gemiddeld 1,15 meter lang en heeft een vleugelspanwijdte van 2,8 meter. Het gemiddelde gewicht is 6,78 kilogram (5,4 tot 9,4 kg).
De oorgier is een aaseter en vindt zijn prooi met zijn uitstekend gezichtsvermogen. Zoals vrijwel alle gieren heeft ook de oorgier een kale kop, een gevederde kop zou binnen korte tijd doordrenkt zijn met bloed en andere lichaamssappen vanwege de aas-etende levenswijze. Deze grote gier neemt de eerste plaats in bij karkassen waar hij de kleinere aaseters domineert. Zijn zware snavel stelt hem in staat om een karkas open te scheuren (waar de kleinere soorten van meeprofiteren) en om taaiere stukken zoals huid en pezen, waar minder ruzie om is, te verorberen.
White-headed vulture
De witkopgier is een middelgrote gier, 72 tot 85 cm lang en een spanwijdte van 207 tot 230 cm. Volwassen vogels hebben een roze snavel, een bleek gekleurde naakte huid rond het oog en een witte kuif op de kop. Het lichaam is verder bruinzwart met een zwarte staart. het verenkleed op de buik en bij de poten (de "dijen") is wit.
De witkopgier komt voor in half open, droog, gedeeltelijk bebost landschap, ver van menselijke bewoning, meestal in laagland, maar in Ethiopië en Kenia ook in berggebieden tot op 4000 m boven de zeespiegel. De grootte van de populatie wordt geschat op 10.000 tot 20.000 individuen en loopt steeds verder achteruit.
Een belangrijke oorzaak van deze afname is de achteruitgang in aantallen middelgrote prooidieren, zowel wilde hoefdieren als landbouwhuisdieren (zoals geiten) van dit formaat. Verder lijdt deze gier door het uitleggen van vergiftigde kadavers. Om deze redenen staat de witkopgier sinds 2015 als ernstig bedreigd.
Etosha en Okonjima
〰️
Etosha en Okonjima 〰️
Tuimelaar - Bottle nose Dolphin
Deze robuuste, maar gestroomlijnde, grijze dolfijn heeft een duidelijke snuit. De lichtkleurige onderkaak is net iets langer dan de bovenkaak. De tuimelaar heeft een sigaarvormig lichaam met een slank staartstuk, spitse vinnen, grijze bovendelen en een witte buik. Een tuimelaar is tussen is 2 en 4 m lang en weegt tussen 50 en 650 kg. Mannen zijn zwaarder dan vrouwen. Wereldwijd is het een veelvoorkomende dolfijnensoort.
De tuimelaar is een sociale dolfijn die meestal in groepen wordt gezien. De normale groepsgrootte schommelt tussen de 5 en 20 exemplaren, maar tijdens de trek of bij drijfjachten worden soms aanmerkelijk grotere samenscholingen gezien. Voor onderlinge communicatie heeft de tuimelaar weliswaar een heel scala aan geluiden ontwikkeld, maar of men van een taal mag spreken is nog onduidelijk. Met behulp van sonar, hun onderwaterradar, kan de tuimelaar zich ook in troebel water uitstekend oriënteren en zijn prooi, voornamelijk vis, opsporen. Ze kunnen een snelheid halen van 35 km/uur.
Walvis Bay en Hermanus
〰️
Walvis Bay en Hermanus 〰️
Bultrug - Humpback whale
De bultrug is een relatief grote vinvis, die zich van andere vinvissen onderscheidt door zijn lange borstvinnen, zijn gedrongen lichaam en de knobbels op zijn bek en onderkaak. Volwassen bultruggen variëren in lichaamslengte van 12–16 m en wegen zo'n 25 à 30 ton.
De bultrug staat bekend om het gezang dat de mannetjes in de paartijd laten horen en dat dagenlang kan duren. Bij walvisspotters en toeristen zijn bultruggen populair om hun spectaculaire vertoningen aan de wateroppervlakte; ze slaan met hun grote borstvinnen op het water en maken sprongen waarbij ze soms geheel boven de waterspiegel komen. De bultrug kent een groot aantal inventieve jachttechnieken waarbij hij vaak nauw samenwerkt met zijn soortgenoten. Elk jaar leggen bultrugpopulaties duizenden kilometers af wanneer ze migreren van de koude, eutrofe poolstreken naar warmere wateren om daar te paren en te kalven.
De bultrug dankt zijn triviale naam aan de vlezige uitstulping die zijn kleine rugvin draagt. Wanneer de bultrug gaat duiken kromt hij zijn rug eerst in een stompe hoek, zodat deze bult extra geprononceerd wordt.
Walvis Bay en Hermanus
〰️
Walvis Bay en Hermanus 〰️
Flamingo - Flamengo
Grote flamingo - Greater Flamingo
Het verenkleed van de flamingo is overwegend wit met wat roze. De vogel heeft een extreem lange nek, een stompe, gehoekte snavel met een zwarte punt, extreem lange poten en korte tenen met zwemvliezen. De lichaamslengte bedraagt 150 cm en het gewicht tot 4 kg.
Flamingo's zoeken overdag naar voedsel, zelfs bij grote hitte. Dit voedsel bestaat uit insecten, wormen, kreeftachtigen, microscopisch kleine algen en ander groenvoer. De vogel is deels een trekvogel, die vaak in warmere streken overwintert.
De flamingo komt wijdverspreid voor in Afrika en in het zuidwestelijk en zuidelijk deel van Centraal-Eurazië. Ze komen voor in verschillende zoet- en zoutwaterbiotopen, vooral in vrij ondiepe, zoute meren, estuaria en lagunes.
Kleine flamingo
Het verenkleed is wit met een roze zweem en is bij beide geslachten gelijk. De vleugelpunten zijn zwart. De lichaamslengte bedraagt 100 cm en het gewicht tot 2 kg.
Het voedsel bestaat hoofdzakelijk uit microscopisch kleine blauwwieren, kiezelalgen en het pekelkreeftje die talrijk voorkomen in sodameren in Oost-Afrika. Ze foerageren vooral ’s nachts in rustige, ondiepe wateren.
Sommige kolonies bevatten wel een miljoen broedparen. De baltsrituelen worden vaak door honderden vogels tegelijk, in harmonisch samenspel opgevoerd.
Deze soort komt voor in West-, Midden- en zuidelijk Afrika en in in het westen van het Indisch subcontinent. De vogel is aangepast aan veranderingen in zijn leefgebied en verplaatst zich daarom met gemak over grote afstanden, zelfs tussen Afrika en India en Pakistan.